Postawa Sądów Rodzinnych

Osoby kierujące Sądem Rodzinnym w Zielonej Górze nie kryją niechęci do inicjatyw "ojcowskich".

Nie są w stanie zająć jednoznacznego stanowiska wobec izolowania dzieci: z jednej strony uważają, że nie ma żadnego problemu, że ojcowie traktowani są na równych prawach z matkami (co jest totalną bzdurą), z drugiej zaś strony rozkładają ręce tłumacząc się, że takie jest prawo i że nic nie mogą z tym zrobić. Wyjaśnienia, że jedynie 2% (!!!) ojców walczy o dzieci graniczą z absurdem i są samousprawiedliwieniem skandalicznych postanowień sądu.

W kontekście jednoznacznie negatywnych wypowiedzi określających próby zmiany prawa przez ojców jako "strzelenie sobie w kolano", oraz akcentujących "niemoc" sądu wobec czasami wieloletniego izolowania dzieci od ojców sąd rodzinny stopniowo traci zaufanie środowisk "ojcowskich" i przestaje być postrzegany jako instytucja wymiaru "sprawiedliwości". Tym bardziej, że prezentowane stanowisko jest w wyraźnym kontraście z bieżącymi inicjatywami Rzecznika Praw Dziecka wskazującymi na to, że alienacja dzieci to ogromny i rosnący problem wymagający nie tylko zmiany prawa ale też postawy sędziów (np. społeczna akcja "Jestem Mamy i Taty").

Trudne do wytłumaczenia jest również prezentowane (audycja Radio Zachód) krytyczne nastawienie do postanowień Sądu Najwyższego, których intencją była obrona praw dzieci oraz próba ukarania rodzica alienującego nawet ograniczeniem władzy rodzicielskiej. Okazuje się, że Sąd Najwyższy może być lekceważony przez środowiska sędziowskie - w.w. postanowienia traktowane jako "wypadek przy pracy".

Link do atykułu:
http://zielonagora.gazeta.pl/zielonagora/1,35182,15658504,Sedzia_Blachowska__o_swoje_dzieci_walczy_2_proc__ojcow_.html